EĞİTİM YAKLAŞIMLARI VE TABİATEACHER
Covid-19 süreci geçirdiğimiz bu zamanlarda hem çocuklar için hem yetişkinler için evlere kapanıyor ve teknolojiye olan bağımlılığımız giderek artıyor. Sadece bu dönemler için değil hızlı kentleşme ,teknolojinin hızlı ilerlemesi yeme bozukluğuna kaygıya neden oluyor. Bu hızlı yaşam sadece doğadan değil kendimizden de bizden uzaklaştırıyor. Bu durum doğa yoksunluğu dediğimiz duruma neden oluyor. Bu durumu en iyi tanımlayan Doğa da ki son çocuk yazarı Richard Louv bu durumu doğa yoksunluğu sendromu olarak tanımlıyor. Doğadan uzaklaşma ve yabancılaşmanın duyuların daha az kullanılmasına bu durumda dikkat eksikliğine ve fiziksel ve duygusal sorunların artmasına neden oluyor. Doğanın bir parçası olduğumuza göre doğadan uzaklaşmak yerine doğaya sığınarak kendimizi tedavi edebiliriz.
Yazar Richard Louv doğada serbest oyun oynamanın faydalarını şu şekilde sıralıyor.' 'Çocukların özgüvenlerini güçlendirir, duyularını canlandırır, dünyaya ve onun içinde hareket eden, görünen ve görünmeyen her türlü şeye karşı farkındalıklarını artırır. Bizlerde proje ekibi olarak eğitimi doğada yapamasak ta toprağa dokunmalarını bir ağaca sarılmalarını ve bir çiçeğin büyümesini beklemelerini bir taşı bir dalı çöp olarak görmeyip neler yapabileceklerini düşünmelerini amaçladık. Bu amaçla üç eğitim yaklaşımlarını kendimize uygun gördük. Bu yaklaşımları yakından tanıyalım ve hangi etkinliklerimiz de uygulamaya çalıştığımızı inceleyelim
High/Scope Eğitim Yaklaşımı, 1962 yılında ABD’de David P. Weikart ve meslektaşları tarafından geliştirilen ve bugün dünyanın bir çok ülkesinde uygulanmakta olan bir okul öncesi eğitim yaklaşımıdır. Bu yaklaşımın oluşturulmasına Piaget’in kuramları rehberlik etmiştir
.High Scope yaklaşımına göre, çocuklar kendi kişisel ilgilerini ve amaçlarını gerçekleştirdiklerinde en iyi şekilde öğrenirler. Sınıflarımızda ki köşeler bu amaçla oluşturulur. Bizler de proje ekibi olarak sınıflarımız da fen köşelerimizi hazırladık ve çocukların burada oynamalarına rehberlik ettik.
PROJE KAPSAMINDA HAZIRLADIĞIM FEN KÖŞEM;
Reggio Emilia Yaklaşımı, 1970 yılında İtalya’daki okulöncesi eğitim kurumlarında reform yapmak ve yeni yaklaşımları uygulamak amacıyla hükümet tarafından belediyelere verilen okul öncesi eğitimi yaygınlaştırma görevi sırasında ortaya çıkan ve Malaguzzi tarafından geliştirilen bir uygulamadır.
Reggio Emilia yaklaşımı çocuklara somut yaşantılar sunularak yeni keşifler yapmalarına fırsatlar sağlanmasıdır. Çocuklar sırasıyla araştırma, üretme ve hipotezlerini test etme aşamalarından geçmektedirler. Burada resim çizme, heykel, dramatik oyun gibi birçok sembolik yolla kendilerini ifade etme imkânı bulmaktadırlar. Reggio eğitimcilerinin “çocuğun yüz dili” adını verdikleri bu görüş, çocukların somut yaşantıları sembolik ifadelere dönüştürdükleri çok sayıda dili ifade etmektedir. Çocuk, problemlerinin çözümünde akranlarıyla birlikte çalışmakta, öğretmen ise bu sırada ona yardımcı olmaktadır. Bazen çizim ya da fikirler yeniden gözden geçirilir. Reggio Emilia yaklaşımına uygun olarak gerçekleştirdiğimiz etkinlikler
ÇOCUKLARIN KUŞ ÇİZİMLERİ
RENKLERLE İLGİLİ HİKAYE KİTABI İÇİN TIKLAYINIZhttps://www.storyjumper.com/book/read/101804006
DOĞANIN RİTMİ ETKİLEŞİMLİ DERS
Waldorf Yaklaşımı ;Waldorf yaklaşımı ilk olarak Rudolf Steiner tarafından 1919 yılında Almanya’da ortaya çıkmıştır. Rudolf Steiner’e göre çocuklar hem fiziksel hem de psikolojik olarak belirli gelişimsel aşamalardan geçmektedir. Farklı yaşlarda farklı yetenek, ilgi ve problemler ortaya çıkmakta ve her yeni evre çok büyük önem teşkil ederek, özel ilgi gerektirmektedir. Her çocuğun farklı bireysel ihtiyaçları, karakteri, düşünce, duygu ve hareket kapasitesi vardır. Çok yönlü yaratıcı kişilik, mantıksal, duygusal ve hareketsel öğelerin etkileşimi doğrultusunda gelişmektedir. Waldorf programının temel amacı çocuğu bütünüyle eğitmektir; ”Beyin, kalp ve eller” bu programın temel felsefesini oluşturmaktadır.
Waldorf Yaklaşımında Eğitim Ortamı: Waldorf yaklaşımında çocuk doğanın bir varlığı olarak görüldüğünden kişinin bütünlüğünü sağlaması ancak doğa ile bütünleşmesi sayesinde olabileceği düşünülmektedir. Yine doğal döngünün mevsimlerin yaşam ritminin insanın kendi ritmini etkilediği, insanın bu ritim içinde var olduğu düşünülmektedir. Bütün bu nedenlerden dolayı sınıf ortamı doğal varlıklarla doludur. Anaokulunda ve ilkokulda sınıfta doğa masası yer alır. Bu masa sayesinde çocuk doğanın güzelliğinden ve ritminden haberdar edilir. Çocuklar tahta bloklar, ipek, yün, taşlar, çam kozalakları gibi doğal materyallere etkinliklerini gerçekleştirmektedir. Oyuncakların basit ve doğal olması çocuğun hayal gücünü daha aktif hale getirmekte ve böylece yaratıcı akıl için daha iyi bir zemin hazırlanmış olmaktadır
PROJE KAPSAMINDA HAZIRLANAN DOĞAL MALZEMELERLE SANAT ÇALIŞMALARI İÇİN TIKLAYINIZhttps://youtu.be/Dc1D8zHN37w
PROJE KAPSAMINDA HAZIRLANAN DOĞAL MALZEMELERLE MATEMATİK ÇALIŞMASI İÇİN TIKLAYINIZ.https://youtu.be/m5zKQspxElA
Gelişim özelikleri ve bireysel farklılıkları önemseyen eğitim teorileri eğitim sistemini etkileyen yeni model ve yaklaşımların oluşmasına neden olmuştur. Regio Emilia, High Scope, Waldorf yaklaşımları Birbirinden farklı program önerileri bulunmasına karşın genel olarak hepsinin temel felsefesi, çocukların var olan potansiyellerini en üst düzeyde kullanmalarını sağlayacak bir alt yapı oluşturmaktır. Bu nedenle bu yaklaşımlar, ‘çocuk merkezli yaklaşımlar’ olarak adlandırılmaktadır. Çocuk merkezli yaklaşım, çocukların ilgi, yetenek, gereksinim ve beklentilerini ön plana alan, sosyal etkileşime dayalı bir çevre içerisinde kendi bilgisini yapılandırması temeline dayalı bir yaklaşımdır. Araştırma sonuçları, bu yaklaşımın çocukların gelişim ve öğrenmelerinde önemli rol oynadığını göstermektedir. Özellikle gelişimin ve öğrenmenin en hızlı olduğu dönemlerden biri olan okul öncesi dönemde, çocuğu merkeze alan eğitim etkinliklerinin onların gelişim ve öğrenmeleri üzerindeki olumlu etkilerini gösterir.
ŞERİKE GÜNGÖR/ MERKEZ ANAOKULU/ EDREMİT/ BALIKESİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder